شما 0 محصول در سبد خرید خود دارید.
مبلغ قابل پرداخت :
0 تومان
قلع چیست؟
قلع (Sn) عنصری است شیمیایی با عدد اتمی 50، چکش خوار ،منعطف در دماهای معمولی (شکنندگی در صورت گرم شدن)، بلورین ، براق و به رنگ خاکستری درخشان نقره ای است. قلع از اولین ابر رساناها محسوب میگردد.فلز قلع یکی از پر مصرف ترین فلزات در ساخت ترکیبات فلزی و آلیاژهای صنعتی است. این فلز به صورت سنگ معدنی از دل زمین استخراج می شود.
به خوبی می تواند در مقابل فرسایش از خود مقاومت نشان دهد. علاوه بر این هم تحت هیچ شرایطی اکسید نمی شود.
به علت ویژگی عدم اکسید شدن این فلز گزینه ی بسیار خوب و مناسبی برای استفاده به عنوان یک پوشش و محافظ و یا کاور برای مواردی است که از جنس فلزات مختلف با قدرت اکسید شدگی بالا درست می شوند. وجود فلز قلع همانند یک پوشش عمل می کند.
یکی از مواردی که میبایست به آن توجه داشت این است که این فلز وقتی در مواجهه با برخی مواد قرار می گیرد مقاومت خود را از دست می دهد. از جمله ی این موارد می توان به اسیدهای قوی، قلیاها یا مواد بازی و نمک هایی از نوع اسیدی اشاره کرد. هنگامی که این فلز در مقابل این مواد قرار بگیرد خیلی راحت وارد واکنش می شود و به اکسید قلع تبدیل می گردد که آن را به نام نمک قلع هم می شناسند. این نام گذاری بیشتر به علت شکل ظاهری آن است که مثل دانه های نمک می باشد.
کاربرد
در زمان های گذشته این فلز را برای ساخت سکه هایی از جنس برنز استفاده می کردند. همچنین در ساخت ظرف هایی از جنس مس نیز از آن استفاده می کردند. کار قلع اندود کردن برخی ظروف از همان زمان های گذشته نیز رایج بود و به منظور جلوگیری کردن از اکسید شدگی و یا همان زنگ زدن برخی ظروف که از جنس های اکسید شونده ساخته می شدند از فلز قلع بهره می بردند و به آن اصطلاحا قلع اندود می گفتند. برای مثال این کار برای ظرف های مسی خیلی استفاده می شد و فایده های بسیاری داشت. علاوه بر زنگ نزدن، قلع اندود کردن کمک می کند تا هنگامی که یک ظرف مسی تحت حرارت قرار می گیرد دیگر ماده ی اکسید مس تولید نشود. این ماده بسیار سمی و خطرناک بوده و مصرف آن ها ممنوع است. در حال حاضر هم همچنان از این فلز به عنوان یک پوشش برای فلزات بهره می برند . در ظرف هایی که جنس آن ها از فلز است حتما تکنیک قلع اندود کردن را مورد استفاده قرار می دهند.
کاربرد قلع در لحیم کاری
فرایند اتصال دو قطعه به یکدیگر از طریق ذوب و انجماد یک آلیاژ زود ذوب را لحیم‌کاری می‌گویند.
در لحیم کاری (برخلاف جوشکاری) فلز پایه ذوب نمی شود و فقط فلز لحیم یا پرکننده ذوب می شود.
لحیم کاری عملی است که در آن دو فلز قابل ذوب به یکدیگر اتصال پیدا کنند. این عمل با کمک دستگاه یا ابزاری به نام هویه یا Soldering Ironانجام می شود.برای کارهای الکترونیکی معمولا هویه 30 یا 40 وات مناسب است. برای لحیم کاری مدارهای الکترونیکی قلع 63 درصد را به صورت مفتول هایی به قطر حدود یک میلی متر به نام “سیم لحیم” در می آورند.در مغز سیم های لحیم سوراخ هایی ایجاد کرده اند که از “رزین” یا همان روغن مخصوصی پر شده است.
با ذوب شدن سیم لحیم در موقع لحیم کاری “رزین” داخل آن نیز ذوب شده و در محل لحیم کاری جاری می شود، این ماده شیمیایی سبب می گردد تا لحیم کاری به بهترین نحو انجام شود و با روش ذوب کردن قلع در محل لحیم کاری نیازی به روغن لحیم نیست چراکه روغن موجود در سیم کفایت می کند.
لحیم آلیاژی است از دو یا چند فلز مختلف که در اتصال ثابت فلزات، به ویژه سیم ها و کابل ها به یکدیگر به کار می‌رود. ترکیب‌های اصلی لحیم، قلع و سرب هستند، نسبت بین این دو عنصر می‌تواند نقطهٔ ذوب لحیم را مشخص کند. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که اگر نسبت قلع و سرب در حدود 63٪ قلع و 37٪ سرب باشد، نقطهٔ ذوب در کمترین حد خود و حدود 190 درجه سلسیوس خواهد بود.
طریقه قلع کاری با وان قلع
روش مونتاژ با وان قلع معمولا برای بردهای یک لایه با چاپ سبز استفاده می شود به این صورت که بعد از این که وان روشن شد و شروع به ذوب کردن شمش های قلع کرد و خوب گرم شد باید بردها قبل از قرار گرفتن در حوض قلع تمیز شوند. برای این کار می توان از روغن فلکس استفاده کرد. این فلکس ها جرم ها و اکسیدهای روی برد را تمیز می کنند. بعد از این که برد آغشته به فلکس شد، برد را داخل وان قلع قرار می دهیم تا قلع اندود شود.
برای سفارش و خرید وان قلع سگال با این شماره تماس بگیرید: 02176213473
